We verlaten het mooie nieuwe hotel. Weer werden uitgezwaaid Door het personeel. Peter de reisbegeleider, heeft besloten niet de hoofdweg zuidwaarts te nemen, maar langs de oostkust te rijden. Zeker geen toerisch gebied.
Aan de weg wordt hier en daar druk gewerkt. We zien hier helemaal geen anderen dan de lokale bevolking.
Er staan nog veel huizen met oorlogsschade. Verder veel militairen en kleine kazernes. Toch zijn we geen enkele keer aangehouden. Het is hier allemaal vrij rustig.
De temperatuur is weer hoog. Binnen in de airco bus is toch wat beter.
Dieren zie je nauwelijks. Wel worden wij bekeken door de mensen hier.
Af en toe zien we de zee; de Indische oceaan. Rustig water. De zee die in 2004 een tsunami veroorzaakte.
Na een rit van 5 uur zijn we in Triconawee. Een redelijk hotel direct aan zee. Zeer grote kamers. Hier blijven we 3 nachten. Zou eerst 4 zijn, maar we hebben besloten dat we 1 nacht aan de westkust willen zijn omdat we anders na 6 uur reizen naar het westen , direct in het vliegtuig kunnen stappen.
Je kunt hier snorkelen, walvis en dolfijnen spotten. Ik doe er niet aan mee. Ik ga boekje lezen, luieren, niks doen. Gewoon genieten van het lekker warme weer aan zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten